Belle Perez treurt om Jana
|
Belle Perez treurt om Jana
|
 |
||||||
|
«Haar heengaan heeft me geschokt.»
|
|
||||||
 |
«'Que viva la vida' heb ik destijds aan Jana opgedragen, en
sindsdien beschouwde zij het als 'haar' song. Dat dééd mij iets.» |
 |
|
||||
 |
 |
 |
|
||||
 |
|
||||||
 |
 |
|
|||||
 |
|
||||||
 |
 |
|
|||||
 |
|
||||||
 |
Belle Perez (32) heeft verdriet. Ze rouwt om Jana, die niet eens achttien mocht worden. Het meisje, een superfan en vriendin van Belle, heeft haar gevecht tegen de ongeneeslijke ziekte mucoviscidose verloren. 'Wij hadden een speciale band, Jana en ik. Haar overlijden grijpt mij heel erg aan', zegt een zeer vedroefde Belle.
Jana Van Rode uit Grimbergen was een mooie bloem die veel te vroeg is uitgebloeid. Vrijwel meteen na haar geboorte werd vastgesteld dat zij aan de ongeneeslijke ziekte mucoviscidose leed. Het meisje onderging twee longtransplantaties. Toch werd Jana slechts 17,5 jaar. Ten tijde van Belles deelname aan 'Eurosong 2006' bracht Dag Allemaal de twee met elkaar in contact. Die hartelijke ontmoeting betekende heel veel voor Jana. En ook voor Belle. Tranen 'Enkele weken voor Jana's overlijden heb ik haar nog bezocht in het ziekenhuis', vertelt Belle met stille stem. 'Jana had dolgraag mijn concert in de Lotto Arena meegemaakt, maar haar gezondheid liet dat niet toe. Mijn bezoek was voor haar een complete verrassing. En ik ben zo dankbaar dat ik Jana nog eens heb kunnen zien….' Hoe was die laatste ontmoeting? Gezellig. Niets wees er eigenlijk op dat Jana geen maand meer te leven had. Ook al is geweten dat mucopatiënten doorgaans niet oud worden. Jana zag er wel bleek uit en kreeg zuurstof toegediend. Je kon zien dat zij ziek was. Toch was ze even opgewekt als anders. Toen ik haar kamertje binnenkwam, kreeg Jana zelfs een blos op de wangen. Zo mooi om te zien. Waarover hebben jullie gepraat? Het was zeker geen somber gesprek. Jana had toekomstplannen in overvloed. Zo wilde ze haar rijbewijs halen en zij keek ernaar uit om de kliniek te mogen verlaten. Kortom, Jana was levenslustig zoals altijd. Zo zal ik me haar ook blijven herinneren. En ook als een meisje dat wijs was voor haar leeftijd. Ongelooflijk toch, dat Jana zo kort voor haar overlijden nog zo blijgezind was. Maar tegelijk was zij heel realistisch. Dat is normaal als je al je hele leven weet dat je ongeneeslijk ziek bent en dat je wellicht niet zo oud zal worden als anderen. Voor Jana was het constant wikken en wegen. Zij moest voortdurend het ziekenhuis in en uit. En altijd weer was er de vraag welk resultaat de behandeling zou hebben. Jana heeft gevochten, tot het bittere einde. 'Ik ben een straffe, hé', hoor ik haar nog zeggen. (met vochtige ogen) En dat wàs ze, zeer zeker. Telkens opnieuw slaagde zij erin om er weer bovenop te komen. Maar die laatste keer is haar dat niet gelukt…. Denk jij dat Jana, toen je haar die laatste keer zag, besefte dat haar einde naderde? Die indruk had ik niet. Jana's ziekteproces is altijd in pieken verlopen. Bij periodes voelde zij zich heel goed, maar plots kon het erg slecht met haar gaan. 't Viel mij op hoe hecht Jana's band met haar familie was. Er werd bij hen thuis heel open over haar ziekte gepraat. Soms met een lach, maar vaak met een traan. En hoe uitzichtloos het er soms allemaal uitzag, toch probeerde Jana's moeder Daisy de meeste dingen met humor op te lossen. Haar overlijden moet hard zijn aangekomen bij jou. Heel erg, ja. Toen ik Jana dat laatste bezoekje bracht, dacht zij dat ze een vijftal dagen later weer naar huis zou mogen. Het was voor mij dan ook een enorme schok toen Jana's moeder mij enkele weken later een sms stuurde met de boodschap dat 'haar meisje was vertrokken naar een plek waar wij haar niet meer kunnen volgen'. Ze vroeg me om Jana nooit te vergeten. Ze mag gerust zijn, dat zal ik nooit doen. Jana had een bijzondere plaats in je hart, hé. Ja, al van bij onze eerste kennismaking was zij speciaal voor mij. Enkele dagen geleden was ik aan het grasduinen in oude knipsels omdat ik een boek aan het voorbereiden ben. Zo kreeg ik weer die Dag Allemaal-reportage van Jana en mij te zien. (zachtjes) De tranen sprongen in m'n ogen. Jana was zo'n lief meisje. Wij hadden een speciale band. Ze was tenger en klein, maar toch keek iedereen naar haar op, snap je. Zij had zoveel innerlijke kracht. Hadden jullie sinds die eerste ontmoeting nog veel contact? Zeker. Wij mailden elkaar geregeld, en Jana is naar een aantal van m'n concerten gekomen. Ik was altijd heel blij om haar te zien. Op Jana's crematie kon jij niet aanwezig zijn. Ik was in het buitenland, spijtig genoeg. Maar ik weet dat 'Que viva la vida' meermaals is gedraaid. Dat liedje heb ik destijds aan Jana opgedragen, en sindsdien beschouwde zij het als 'haar' song. Dat dééd mij iets. Misschien was het de boodschap die Jana zo aansprak? Ik denk het. 'Que viva la vida' gaat erover dat je van het leven moet genieten. En dat je problemen enkel zélf kan oplossen. En dat heeft Jana zo dikwijls gedaan. Ondraaglijk Vanzelfsprekend zal ook Daisy, de moeder van Jana, altijd met bijzonder warme gevoelens terugdenken aan haar pas overleden dochter. 'Jana heeft werkelijk alle pech van de wereld gehad', zegt Jana's mama geëmotioneerd. 'Niet lang nadat ze Belle voor het eerst had ontmoet, onderging ze een eerste longtransplantatie. Vorig jaar werd die operatie overgedaan. Maar net als de eerste keer was er een chronische afstoting. Die is mijn lieve dochter fataal geworden.' Heeft Jana op het einde erg geleden? Nee, en dat is in zekere zin een troost. Op het einde sukkelde Jana wel met haar maag, door de vele medicatie. Plots is het heel snel gegaan. Op vrijdag 25 juli is zij ingeslapen. (stilte) Het verlies van Jana moet ondraaglijk zijn voor jullie. Ja…Wij wisten dat Jana niet oud zou worden, maar hadden uiteraard gehoopt op iets meer. Ze is uiteindelijk slechts 17,5 jaar geworden. Vergeet vooral niet dat half jaar te vermelden, want Jana zette graag de puntjes op de i. Heeft Jana nog van iedereen afscheid kunnen nemen? Van de meeste mensen toch. Toen Belle haar die laatste keer bezocht, wist Jana nog niet hoe dramatisch het met haar was gesteld. Dat bezoek heeft mijn dochter onnoemelijk veel plezier gedaan. Die dag mocht zij eigenlijk voor enkele uren naar huis, maar ze is met plezier in het ziekenhuis gebleven. Omdat Belle kwam. We wilden deze maand met Jana enkele keren naar Belle gaan kijken. Ik vind het zo erg dat we Jana dat grote plezier niet meer kunnen schenken. Zij vond Belle toch zo geweldig. De affectie was wederzijds. Inderdaad. Toen Jana werd gecremeerd, liet Belle een prachtig bloemstuk bezorgen. Een hart van rozen. Dat hebben we op Jana's kist gezet. Ik weet dat Belle het enorm jammer vond dat ze er niet bij kon zijn op Jana's uitvaart, maar dat ze met haar hart wél bij ons was. Ik wik haar nu een rouwprentje bezorgen, dat is er nog niet van gekomen. Eerst moet ons gezin weer zijn draai vinden.. Want het leven gaat verder, hoe moeilijk dat ook zal zijn. (stil) 't Is heel moeilijk, ja. Toch zijn wij dankbaar voor die extra jaren die Jana heeft gekregen. Ze heeft ook tot op het allerlaatste haar joie de vivre bewaard. Zelfs toen de professoren haar vertelden dat ze niets meer voor haar konden doen, bleef zij positief. Ja, ze was heel speciaal, mijn dochter. Er was dan ook enorm veel volk op de uitvaart. Dat is waar, al herinner ik me daar weinig van. Ik weet dat de rij mensen eindeloos leek, ja. En er werd enkel muziek gedraaid die Jana zelf had uitgekozen. Haar lievelingsliedje van Belle Perez, onder meer. Inderdaad. Aan 'Que viva la vida' heeft mijn dochter zich altijd opgetrokken. Het heeft ons allemaal veel plezier gedaan dat twee andere mucopatiënten, de tweeling Claire en Michel, aanwezig waren. Claire onderging enkele weken na Jana ook een tweede longtransplantatie. Zij heeft op de uitvaart een zelfgeschreven tekst voorgelezen. Dat was zeer moedig van haar. Belle zegt dat zij Jana nooit zal vergeten. En ik weet dat zij dat meent. De urne met Jana's asse staat nu bij ons thuis, op de plek waar zij het allerliefste was. Onze dochter laat een grote leegte na. Gelukkig heeft zij ons nog voldoende te doen gegeven, zodat wij nog zeker enkele jaren bezig zullen zijn met dingen die Jana ter harte nam. Hoe bedoel je precies? Een goeie vriendin van Jana heeft een vzw gesticht die zich inzet voor jonge patiënten. Wij willen daaraan meewerken. Zo blijft Jana op een manier verder leven. En dan is er een veulentje waar Jana halsoverkop verliefd op is geworden en waar wij nu voor zorgen. En verder…. We leven nu van dag tot dag. We hebben betere, maar ook mindere dagen. Jana liet haar hoofd nooit hangen. Dus voel ik mij verplicht om dat ook niet te doen, hoe diep m'n verdriet ook is. Ik koester de mooie momenten met Jana. Er is zoveel goeds geweest. Daar kan ik een leven lang mee verder. Bedankt voor dit gesprek en nog heel veel sterkte. Bron |
||||||
Maak jouw eigen website met JouwWeb